dinsdag 5 juni 2012


Het is het hooiseizoen. Zeggen ze.
En dat waar ik last van heb heet dan hooikoorts. Zeggen ze.
Dat komt dan weer door pollen. In de lucht, van planten, bomen en gras.
En afhankelijk van de temperatuur, de neerslag oftewel hét weer heb je geen, een beetje of veel last. Zeggen ze.
Van die balen hooi in de lucht, zo zie ik dat dan voor me. En dat probeer ik dan maar.
Er een grapje van maken.
Maar ik baal wel stiekem, als ik niet bij de vuurkorf kan zitten vanavond omdat ik de rest van de buurt wakker nies.
En dan probeer ik maar te lachen als ik mezelf vanuit een luchtballon met een flinke bezem al die hooibalen uit de lucht zie meppen. Dat lijkt me nou zo lekker voor de frustratie. Zeg ik.

Mocht u nou denken, dit verhaal ken ik: Dat klopt. Oude logjes zijn soms nog verbazen up-to-date.