In een boek, op straat of in iemands ogen.
En hetgeen je niet weet, dat blijft een onzeker wazig verhaal.
Je weet dat het er is, maar je weet niet hoe het er uit ziet, hoe het smaakt en hoe het voelt.
Je weet dat het er is, dat er ergens iets is waar je nieuwsgierig naar bent, waarvan je je af vraagt wat het met zich meebrengt of wat het thuis laat.
Dat het bestaansrecht heeft is twijfelachtig.
Het is de ronddolende onzekerheid die je in het stof laat bijten wanneer je je net hebt voorgenomen te gaan stofzuigen. En dan kun je boos worden, dat niet willen en constant opletten of er niet stiekem een voet tussen je benen gestoken wordt, die je vervolgens meedogenloos pootje haakt.. je zult moeten opstaan en toch doorgaan.
Altijd maar doorgaan.
